Bin tere kya hai jeena....

bin tere kya hai jeena

mere dil ki raani tum

meri khushiyon ka mausam

mere khwaabon ki taaviz

mere sapanon ki tasveer

bin tere kaisi aas

woh jeet ho ya haar

tere sang hai sab kuchh

tu na ho toh bekaar

bin tere kya hai jeena....

suni khaali raaten

ruthi feeki baaten

har aahat pe chaaukun

tujhko harsu dekhu

tujhko hardam sochu

tujhko har pal chahu

tere bin toh jeevan

mera hai intezaar

bin tere kya hai jeena...

tere saath jiye jo pal

kuchh unse nahi badhkar

tere khaatir saans main loon

teri khaatir jeeta hoon

marne ki tamanna bhi

tere saath main rakhta hoon

tu hai jeene ki wajah

kar mera aitbaar

bin tere kya hai jeena...

म्हणून त्या कविता मी परत वाचत नाही...!

निजण्याआधी तुज्यावर कविता करायच्या
हे तर आता रोजचंच झालंय
आणि याची कितीही सवय झाली आहे असं म्हटलं
तरी प्रत्येक वेळेस लिहिताना मला भरून आलंय

मी कविता का लिहितो
हे मला खरंच कळत नाही
कारण जिच्यासाठी मी त्या लिहितो
तिच्यापर्यंत त्या कधीच पोहोचत नाही
आणि मनाची परत घालमेल नको
म्हणून मी ही त्या परत वाचत नाही

तुला खरं वाटणार नाही
पण माझ्या कवितेचा प्रत्येक शब्द माझं काळीज जाळतो
तू माझ्या शब्दाकडे नीट पाहिलंस
तर तुलाही कळेल की
माझा प्रत्येक शब्द मूक अश्रू ढाळतो

माझ्या या कविता
मला कधीही न सुटलेलं कोडं आहे
अफाट दुखः दाबलय मनात
कवितेतून बाहेर आलेलं हे फक्त थोडं आहे

आज वाटलं की अश्रूंच्या शाईनेच कविता लिहावी
तसेही डोळ्यातून ते आज काल आटता-आटत नाही
हे ऐकून अश्रूही आज बोलले
म्हणाले, मनात घुसमट होते म्हणून बाहेर येतो
तर आता तुला तेही पटत नाही

---

Deepak Ingle

नशीब...

तिचं माझ्या शेजारी
रोज बेंचवर बसणं
मोहून टाकायचं मला
तिची सोबत असणं

भूरभुरणारे केस त्यात
दोन गुलाबाच्या पाकळ्या
अलगद खुलल्या की
पडती गालावर खळ्या

नकळत होणारा स्पर्श
तिचा हवाहवासा वाटे
एक कटाक्ष टाकता तिने
मनात वादळ उठे

दोन वर्षे लोटली तरी
हिम्मत नाही झाली
उगाच मैत्रीत दुरावा
अशी मनात भिती आली

शेवटच्या वर्षाची
कोलेजची शेवटची भेट
ठरवलं पक्कं आज
तिला विचारेन थेट

ती आली समोरुन
शेजारी बेंच्वर बसली
टाकत एक कटाक्ष
हळूच गालात हसली

हातातलं ग्रिटिंग देत
म्हणाली हे तुझ्यासाठी
किती रे बावळट तू
वाच हे आत्ता माझ्यासाठी

प्रत्येकवेळी वर्तुळ काढताना
तुझ्या विचारांत असंच होतं
काढता काढता वर्तुळ
ते हृदयाचाच आकार घेतं

आनंदाला नव्हतं मोल
कानी फ़क्त तिचेच बोल
विश्वास खोटा ठरला नाही
मी माझाच उरलो नाही

हिवाळे पावसाळे मग
धुंद वाटू लागले
माथेरान माळशेज माथी
प्रितिचे ढग दाटू लागले

अन एक दिवस अचानक
संकट होतं लोटलं
राहतं घर सोडून त्यांनी
दुसरं शहर होतं गाठलं

खूप प्रयत्न केला
म्हटलं तिला एकदा भेटावं
काय झालं अचानक
याचं कारण शोधावं

तेंव्हा ती म्हणाली
बाबांनी लग्न ठरवलं
खूप प्रयत्न करुनही
मी तुझं अस्तित्व हरवलं

बाबांच्या प्रेमापोटी
शेवटी माझा नाईलाज
पुन्हा नाही भेटायची मी
ही शेवटची भेट आज

तिथेच सारं संपलं
क्षणात सारं कोलमडलं
पुन्हा तसाच असहाय्य
वतुळाचं गणितच नाही उलगडलं

तिचं लग्न झालं
अन दीड वर्ष उलटलं
तिचीच आठवण काढत
माझं शरीर खालावलं

नियतीने मांडला खेळ
बघा कशी आली वेळ
पुन्हा शेजारीच ती येउन बसली
नजर चुकवत किंचितशी हसली

विस्कटलेले केस त्यात
सुकलेल्या पाकळ्या
खुलणार नाहीत आत्ता
बुजुन गेल्या खळ्या

मी तसाच निशब्द
हे असं कसं झालं
माझं गुलाबाचं फ़ुल
कसं वाळून गेलं

बाबांच्या प्रेमापोटी
लग्नानं झाली बेजार
नाही मिळालं सुख
जडला मरणाचा आजार

तिने यातना भोगल्या
असहय्य वेदना सोसल्या
येवुदे आत्ता सुखी मरण
या इच्छेने रात्री जागल्या

अन ती होती शेजारीच
बेड नं १०७
एकटीच विवळत पडलेली
मरणाशी करत दोन हात

आजही तिचा स्पर्श
हवावासा वाटणारा
सहवास तिचा जणू
स्वर्गाचा रस्ता गाठणारा

हळूच तिचा हात धरता
थोडी ती सुखावली
तसाच रे बावळट अजून
म्हणत ती रागावली

म्हणाली मी तुला दुखवलं
तुझी मी अपराधी
म्हणूनच आत्ता मरण
अशी ही असहय्य समाधी

अगं देवाचे आभार मान
की त्याला शेवटी कळलं
कितीही झालं तरीही
आपलं प्रेमाचं नातं जुळलं

बस्स…..आत्ता काही नको
असचं हात धरुन डोळे मिटू
ईथे नाही झालं पूर्ण स्वप्न
चल……तडक स्वर्ग गाठू….


……..अमरीश अ. भिलारे.

O Ajnabee...

O Ajnabee Mere Ajnabee

Na Jaane Tum Kahan Chale Gaye Ho

Yaad Mujhe Tum Kitna Aa Rahe Ho

Suni Si Hai Dil Ki Gali

O Ajnabee Mere Ajnabee

Tere Pyaar Ki Nishaniya

Ban Gayi Kahaniya

Phir Se Mohabbat Phir Kaise Main Pyaar Karoon

Phir Se Wafa Ka Kaise Mein Ikraar Karoon

Tere Pyaar Mein Main To Dhali

O Ajnabee Mere Ajnabee

Kis Se Kahoon Pareshaaniya

Dil Pe Kar Ja Meherbaaniya

Pal Jo Beete To Lambi Judaai Huvi

Ek Ek Pal Mein To Parai Hui

Aakar Mujhe Le Ja Abhi

O Ajnabee Mere Ajnabee

O Ajnabee Mere Ajnabee

Kasam Ki Kasam...

Kasam ki kasam hai kasam se
Humko pyaar hai sirf tumse........
Ab yeh pyaar na hoga phir humse

Log kehte hain paagal hoon main yeh bhi na jaanoon
Dil lutaaya hai maine, ab kisi ki na maanoon
Chain de karke maine bechainiyaan yeh li hai
Neendein udaake maine tumse vafaayein ki hai

Kasam ki kasam hai kasam se
Jee rahe hain hum tere dam se
Ab yeh pyaar na hoga phir humse
Kasam ki kasam hai kasam se
Humko pyaar hai sirf tumse

Kuch ishaaron mein tumne humse jo yeh kaha hai
Ab yakeen aa raha hai, tumko bhi kuch hua hai
Kyoon tumko dekhte hain, kya dil mein sochte hai
Toofaan jo uth raha hai, hum usko rokte hain
Kasam ki kasam hai kasam se
Yeh milan hai sanam ka sanam se
Ab yeh pyaar na hoga phir humse

Kasam Ki kasam

Haan kasam

Yeh kasam

Di kasam

Li kasam

Haan kasam

Kasam Kasam Kasam

Kasam ki kasam hai kasam se
Humko pyaar hai sirf tumse
Ab yeh pyaar na hoga phir humse...

उत्तम प्रवासी...

काही माणसे असतात खास...

काही माणसे असतात खास
जि मैत्रीने खांद्यावर हात टाकतात,
दुःख आले जिवनात तरीही
कायम साथ देत राहातात.

काही माणसं मात्र
म्रुगजळाप्रमाणे भासतात,
जेवढे जवळ जावे त्यांच्या
तेवढेच लांब पळत जातात.

काही माणसे ही गजबजलेल्या
शहरासारखी असतात,
गरज काही पडली तरच
आपला विचार करतात,
बाकीच्या वेळी ति सारी नाती विसरतात
काही हवे असेल स्वतःला तर तुम्हाला मित्र मित्र करतात.

मात्र काही माणसं ही
पिंपळाच्या पानासारखी असतात,
जाळी झाली त्यांची तरी मनाच्या
पुस्तकात आयुष्यभर जपून ठेवाविशी वाटतात....